INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Karol Stronczyński     

Karol Stronczyński  

 
 
1873-07-26 - 1938-07-31
Biogram został opublikowany w latach 2006-2007 w XLIV tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 
Stronczyński Karol (1873–1938), inżynier technolog, przedsiębiorca budowlany. Ur. 26 VII w Suchedniowie (pow. kielecki), był wnukiem Jakuba Kazimierza (zob.), synem Władysława (1837–1891), inżyniera górnictwa, absolwenta Akad. Górniczej w Paryżu, urzędnika Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, i Zofii z Fantich.
 
Po ukończeniu sześcioklasowej szkoły realnej Jana Pankiewicza i rządowej szkoły realnej w Warszawie studiował S. od r. 1893 w Inst. Technologicznym w Petersburgu. W r. 1897 ukończył studia z dyplomem inżyniera technologa i wrócił do kraju. Podjął pracę w Dąbrowie Górn. jako inżynier warsztatowy w fabryce maszyn i odlewów, należącej do sosnowieckich zakładów kotlarskich i konstrukcji metalowych «W. Fitzner i K. Gamper Sp. Akc.». Z ramienia spółki był w l. 1899–1900 jednym z budowniczych huty żelaza Tow. Akcyjnego «B. Hantke» w Częstochowie. W r. 1901 został wspólnikiem w firmie «Sukcesorowie Stanisława Rohna», specjalizującej się w inżynierii budowlanej. Prowadził roboty kolejowe i mostowe, głównie na terenie Rosji, gdzie wybudował 17 mostów z zastosowaniem techniki kesonów fundamentowych, stając się specjalistą z tego zakresu. Uczestniczył też w budowie linii kolejowych, m.in. Odessa–Bachmacz, Podolskiej i Ołonieckiej. Od r. 1915 prowadził prace pod własną firmą, kierując budową linii kolejowej Orsza–Worożba (oddana do użytku w r. 1916).
 
W r. 1918 wrócił S. do Polski i zarządzał rodzinnym majątkiem w Piotrowskiem. Od r. 1919 był członkiem Stow. Techników Polskich oraz Koła Inżynierów Technologów byłych wychowańców Inst. Petersburskiego. Podczas wojny polsko-sowieckiej, wstąpił w lipcu 1920 jako ochotnik do WP i objął dowództwo 4. komp. 5. baonu wojsk kolejowych; uczestniczył w organizowaniu kontrataku znad Wieprza, początkowo w rejonie Dęblina, następnie Brześcia nad Bugiem. Po zakończeniu wojny został skierowany na Wybrzeże, gdzie prowadził budowę linii kolejowej Puck–Hel. Zdemobilizowany w r. 1921, założył t.r. wraz ze Stanisławem Kabaczyńskim i Romanem Czarnotą-Bojarskim przedsiębiorstwo «Tow. Budowlane Inżynierów K. Stronczyński, R. Czarnota-Bojarski i S-ka» i został jego prezesem. Prawdopodobnie t.r. wprowadził firmę do Stow. Zawodowego Przemysłowców Budowlanych RP. Kierując robotami w zakresie budownictwa mieszkaniowego, przemysłowego, drogowego (budowy podziemne), wodnego, mostowego i kolejowego, wykazywał S. zdolności organizacyjne, dzięki czemu doprowadził do szybkiego rozwoju przedsiębiorstwa. W r. 1926 zawarł umowę licencyjną z «The London and Northern Trading Ltd», co pozwoliło mu zmodernizować technologię budownictwa żelbetowego. W r. 1928 firma weszła w szczytowy okres rozwoju: wartość wykonanych robót wyniosła 2,9 mln zł, a zatrudnienie osiągnęło 1 250 robotników przy jedynie 16 pracownikach techniczno-administracyjnych. S. przekształcił firmę t.r. w spółkę akcyjną (z kapitałem zakładowym 250 tys. zł) i został jednym z jej prezesów. Od t.r. był przewodniczącym Sądu Honorowego Stow. Zawodowego Przemysłowców Budowlanych RP. Przewodniczył też Grupie XVI – przemysłu budowlanego na I Powszechnej Wystawie Krajowej w r. 1929 w Poznaniu. W l. trzydziestych był współwłaścicielem firmy «STRIBO» (skrót od: Stronczyński i Bojarski), eksploatującej kamieniołom granitu w Klesowie na Wołyniu.
 
S. opublikował kilkanaście artykułów w warszawskim miesięczniku „Przegląd Budowlany”, m.in. Znaczenie przedwstępnego projektowania w budownictwie kolejowym (R. 2: 1930 z. 8), Przyczynek do zmniejszenia kosztów budowli (R. 2: 1930 z. 11/12), Odbudowa dróg kołowych (R. 7: 1935 z. 2), Materiały kamienne drogowe Zagłębia Wołyńskiego (R. 7: 1935 z. 4), Zagadnienie materiałów kamiennych dla budowy i utrzymania dróg kołowych (R. 7: 1935 z. 5), Materiały drogowe krajowe na wystawie drogowej (R. 7: 1935 z. 10), Przecięcie kanału ulicznego z istniejącym rurociągiem wodnym (R. 7: 1935 z. 11), Uszczelnianie szwów dylatacyjnych (R. 8: 1936 z. 6), Zmiana otwartej studni na keson w trakcie roboty (R. 8: 1936 z. 4). W r. 1938 został przewodniczącym powstałej wtedy Sekcji Kamieniołomów Stow. Zawodowego Przemysłowców Budowlanych RP. Zmarł 31 VII 1938 w Warszawie, został pochowany na cmentarzu Powązkowskim. Był odznaczony Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921 i Złotym Krzyżem Zasługi.
 
W małżeństwie z Marią z Machlińskich miał S. córkę Annę, zamężną Szwejcer, oraz synów Władysława i Konstantego; wszyscy zostali inżynierami.
 
 
 
Słown. techników, z. 3 (Czarnota-Bojarski Roman), z. 8; – Księga adresowa przemysłu i handlu, W. 1922 pozycja nr 22299; Rocznik informacyjny o spółkach akcyjnych 1929, W. 1930 pozycja nr 1217; toż za r. 1930, W. 1931 pozycja nr 1155; Rocznik polskiego przemysłu i handlu 1936, W. 1935 pozycja nr 3546; toż za r. 1938, W. 1937 pozycja nr 4586; Spis techników w guberniach Królestwa Polskiego w 1899, Oprac. E. Wawrykiewicz, W. 1899; – Nekrologi i wspomnienia pośmiertne z r. 1938: „Kur. Warsz.” nr 209, „Przegl. Budowlany” z. 8 s. 433–4 (fot.), „Przegl. Techn.” nr 15 s. 587 (fot.).
 
                                                                                                                                                                                                                                     Zbigniew Pustuła
 
 
 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
Ten biogram został opublikowany dzięki PGE - Mecenasowi projektu iPSB. pge-logo-pion-size2.png
 
 

Postaci z tego okresu

 

w biogramy.pl

 

Józef Beck

1894-10-04 - 1944-06-05
minister spraw zagranicznych
 
więcej  

Postaci z tego okresu

 

w ipsb

 

Stanisław Kościałkowski

1881-10-24 - 1960-09-02
pedagog
 

Władysław Suszyński

1898-01-22 - 1968-10-24
filozof
 
więcej  
  Wyślij materiały Wyślij ankietę
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.