INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Władysław Kosydarski      Władysław Kosydarski, wizerunek na podstawie fotografii z 1930 roku.

Władysław Kosydarski  

 
 
Biogram został opublikowany w latach 1968-1969 w XIV tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Kosydarski Władysław (1884–1954), działacz ludowy, poseł na sejm, inżynier. Ur. 27 XII w Rzeszowie, był synem Jana i Teresy z Jordanów. Po ukończeniu seminarium nauczycielskiego w Tarnowie pracował początkowo jako nauczyciel. W r. 1909 rozpoczął studia na Politechnice Lwowskiej, gdzie uzyskał w r. 1915 stopień inżyniera dróg i mostów. Po pierwszej wojnie światowej mieszkał początkowo w Sądowej Wiszni, następnie we Lwowie i oprócz pracy zawodowej działał czynnie w ruchu ludowym. W l. 1922–7 był posłem na sejm z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego (PSL) – Piast z okręgu tarnopolskiego. Był członkiem komisji budżetowej, komunikacyjnej, robót publicznych, skarbowej, przemysłowo-handlowej i odbudowy kraju, a także członkiem Unii Międzyparlamentarnej i brał udział w jej posiedzeniach: w r. 1924 w Bernie i Genewie, w r. 1925 Waszyngtonie i Ottawie. Z końcem października 1927 r. wraz z kilku posłami ludowymi przeszedł do Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem (BBWR). W l. 1928–30 był posłem na sejm z woj. tarnopolskiego z listy BBWR i uczestniczył w komisji robót publicznych i morskiej. W późniejszym okresie mieszkał w Gdyni, gdzie był kierownikiem Zarządu Robót Czerpalnych (budownictwo wodne i morskie). W czasie okupacji hitlerowskiej K. przebywał na Podkarpaciu. Po drugiej wojnie światowej początkowo mieszkał w Katowicach, a następnie w l. 1945–51 w Szczecinie, gdzie był wicedyrektorem Szczecińskiej Dyrekcji Odbudowy, pracował w Urzędzie Morskim i wszedł do Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie. Działał także czynnie w ruchu ludowym od października 1946 r. jako członek Rady Naczelnej PSL– Nowe Wyzwolenie, a od września 1948 r. członek Rady Naczelnej Stronnictwa Ludowego. W l. 1947–51 posłował na sejm z listy PSL –Nowe Wyzwolenie z okręgu Łobez. Był członkiem komisji sejmowej morskiej, odbudowy i planu gospodarczego. W r. 1951 przeniósł się na stałe do Warszawy, gdzie zmarł 30 I 1954 r. Był żonaty z Heleną z domu Gowiewską. Pozostawił troje dzieci: syna Jerzego, i córki: Marię i Krystynę.

 

Mościcki H., Dzwonkowski W., Parlament Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1927, W. 1928; Rzepeccy, Sejm i senat 1922–7, s. 320 (fot.), 321; Rzepeccy, Sejm i senat 1928–33, s. 112 (fot.), 114;–Dziesięciolecie Polski Odrodzonej, s. 913 (fot.); Giza S., Władze naczelne stronnictw ludowych (1861–1965), „Roczniki Dziej. Ruchu Lud.” T. 7: 1965; Próchnik A., Pierwsze piętnastolecie Polski niepodległej, W. 1957; – Naczelny Komitet ZSL w W.: Acta personalne; – Informacje Józefa Klimka ze Szczecina i Heleny Kosydarskiej z Warszawy.

Krzysztof Dunin-Wąsowicz

 
 

Chmura tagów

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.