Biogram Postaci z tego okresu
 Juliusz Au     

Juliusz Au  

 
 
Biogram został opublikowany w 1935 r. w I tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Au Juljusz (1842–1888), ekonomista rolniczy. Urodzony w Poznaniu 11 IV 1842. Po ukończeniu szkół średnich w Wielkopolsce odbył kilkuletnią praktykę rolniczą, poczem studjował w latach 1862–66 w Heidelbergu i Hohenheimie i na Akademji Rolniczej w Poppelsdorf (połączonej z uniwersytetem w Bonn). Już wtedy w młodych latach zyskał sobie rozgłos obszernem dziełem, wydanem w języku niemieckim. Wskutek bowiem rozpisanego w 1866 konkursu przez powyższą Akademję w Bonn-Poppelsdorf, przedłożył jej w r. 1867 pracę »O znaczeniu nawozów pomocniczych dla gospodarstwa społecznego i prywatnego« (Die Hilfsdüngemittel in ihrer volks- und privatwirtschaftlichen Bedeutung, Heidelberg 1869), która została nagrodzona. Wystąpił tu przeciw rozwielmożnionej wówczas nauce statyki rolniczej, jako części ekonomji rolniczej, wykazując niesłuszność jej głównej tezy, postawionej głównie przez Liebiga: o koniecznem zachowaniu równowagi sił produkcyjnych roli w gospodarstwie wiejskiem przez zwrot roli tej ilości pokarmów roślinnych, jaką jej zabrano w sprzęcie. Stał się przez to jednym z twórców nowej szkoły ekonomicznej, negującej wogóle potrzebę istnienia statyki rolniczej, jako jednostronnej i nie uwzględniającej wcale opłacalności czynionych wkładów w nawożeniu, a przez to nakładającej często wielkie, bezowocne ofiary na gospodarstwo wiejskie. Krytykę tych twierdzeń statycznych Liebiga przeprowadził również w innej swej pracy pt. J. v. Liebigs Lehre von der Bodenerschöpfung und die nationalökonomischen Bevölkerungstheorien (Heidelberg 1868). Te dzieła utorowały mu drogę do docentury w Akademji w Bonn-Poppelsdorf. Gdy w r. 1870 Centralne Towarzystwo Gospodarskie w Poznaniu otwarło Szkołę Rolniczą imienia Haliny w Żabikowie, został Au powołany na jej dyrektora, którym był przez dłuższy czas, prawie do zamknięcia tej szkoły przez rząd pruski (1876). W r. 1878, kiedy Wydział Krajowy Galicyjski obejmował na rzecz kraju szkołę dublańską, Au został przezeń mianowany profesorem ekonomji i administracji wiejskiej; powierzono mu zarazem prowizorycznie obowiązki dyrektora tej wyższej szkoły rolniczej (1878/9). W Dublanach pozostał przez dziesięć lat (1878–1888) do śmierci swej (8 IX 1888), jako profesor ekonomji społecznej i rolniczej administracji wiejskiej, wykazując w organizacji i prowadzeniu tych przedmiotów wielkie zalety dydaktyczne. Z natury zawsze czynny i pełen inicjatywy, przyczynił się do założenia wielu stowarzyszeń rolniczych i ekonomicznych, w których sam pracował (Centralne Towarzystwo Gospodarskie w Poznaniu, Towarzystwo Gospodarskie Galicyjskie we Lwowie, Towarzystwo Ekonomiczne nadreńskie i inne). Był pisarzem niepospolitego talentu. Oprócz powyższych prac niemieckich ogłosił liczne prace polskie, z których jako ważniejsze wymienić należy: Historja i organizacja dublańskiej szkoły (»Roczniki Krajowej Wyższej Szkoły Rolniczej«, T. I, 1888), ważna nietylko jako pierwszy historyczny obszerny zarys tej uczelni, ale ze względu na zawarte w niej głębokie myśli konstrukcyjne co do samej organizacji wyższego wykształcenia rolniczego, które teraz zwłaszcza nie straciły wcale na swej aktualności. W Encyklopedji Rolnictwa z r. 1879, t. V, ogłosił dwie ważne prace: Stacje doświadczalne rolnicze, leśnicze i techniczne i Statyka rolnicza (gdzie dał krytyczny doskonały zarys szkół statycznych), a tamże w t. IV Liebig i jego prace naukowe. Oprócz wielu artykułów i monografij, umieszczonych w »Ziemianinie«, »Gazecie Rolniczej« i »Rolniku« lwowskim, pozostawił w rękopisie obszerny traktat o rachunkowości rolniczej, którą to pracę uwieńczył nagrodą Wydział Krajowy Galicyjski, a wydali własnym nakładem b. uczniowie szkół rolniczych w Żabikowie i w Dublanach pt. Nauka rachunkowości do potrzeb gospodarstwa wiejskiego zastosowanej, Lw. 1889. Praca ta, jedna z najznakomitszych w dziedzinie rachunkowości rolniczej, odznacza się żywym, barwnym stylem, i zniewala czytelnika do bacznej uwagi, jest bowiem bardzo zajmująco napisana, z mocnem przytem polemiczneni zacięciem. Au był stanowczym przeciwnikiem socjalizmu, czemu dał wyraz w obszernej pracy pt. Socjalizm jako objaw choroby społecznej, Poznań 1878.

Bardzo bogaty swój księgozbiór, złożony z kilku tysięcy książek i broszur treści ekonomicznej, przekazał Towarzystwu Bratniej Pomocy słuchaczów Kraj. Wyższej Szkoły Rolniczej w Dublanach. Księgozbiór ten w czasie inwazji ukraińskiej 1918/19 w znacznej części został zniszczony.

Choć w młodym stosunkowo wieku zszedł z tego świata, zdobył sobie sławę jednego z pierwszych twórczych ekonomistów rolniczych w Polsce, uczonego o wielkiej wiedzy i samodzielnych oryginalnych poglądach.

 

W. Enc. Il.; »Roczniki Krajowej Wyższej Szkoły Rolniczej w Dublanach«, t. I–II, Lw. 1888–89; Dublany. Szkoła i Zakłady Krajowe w Dublanach, Lw. 1897; Encyklopedja Rolnictwa, T. IV, V; Estr., VI, 22.      

Stefan Surzycki

 
 

Chmura tagów

TAGI

Za pomocą tagów oznaczamy powiązania tematyczne postaci. Pozwalają one eksplorować serwis wg wybranych przez redakcję najważniejszych tematów dla danej postaci.

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.
 
     
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.