Biogram Postaci z tego okresu
 Wojciech Janowicz Kłoczko h. Ogończyk      Лицевой летописный свод

Wojciech Janowicz Kłoczko h. Ogończyk  

 
 
Biogram został opublikowany w latach 1967-1968 w XIII tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Kłoczko Wojciech Janowicz h. Ogończyk (zm. 1514), marszałek hospodarski, ochmistrz dworu w. ks. Heleny, żony Aleksandra Jagiellończyka. Pochodził ze starej, choć mało znaczącej bojarskiej rodziny litewskiej. Na zjeździe horodelskim w r. 1413 pradziad K-i, Jerzy Sangaw, przyjęty został przez Mikołaja z Taczowa do herbu Ogończyk (Powała). K. był synem Iwana i nie znanej z imienia Kieżgajłówny. Wyróżnił się w ostatnich latach panowania Kazimierza Jagiellończyka jako dyplomata i namiestnik uciański. W maju 1492 r. posłował do Moskwy z żądaniem odszkodowania za spustoszenie włości briańskich i przy okazji tego poselstwa, występując z upoważnienia marszałka Jana Zabrzezińskiego, przeprowadził nieoficjalne rozmowy z bojarami moskiewskimi na temat projektowanego małżeństwa królewicza Aleksandra z córką w. ks. Iwana III Heleną. W czerwcu t. r. jeździł do Połocka z wiadomością o śmierci króla Kazimierza. W wojnie litewsko-moskiewskiej, rozpoczętej w sierpniu 1492 r., K. nie brał udziału, odegrał natomiast poważną rolę w rokowaniach pokojowych. W czerwcu 1493 r. wyjechał wraz z namiestnikiem ożskim Andrzejem Olechnowiczem do Moskwy dla uregulowania sprawy kniaziów wierchowskich, którzy przeszli na stronę w. ks. Iwana. Misja ta oznaczała decyzję Litwy zlikwidowania konfliktu z Moskwą na drodze pokojowej. Z upoważnienia panów Rady W. Ks. Lit. K. rozpoczął wtedy oficjalne rokowania o małżeństwo Heleny z panującym na Litwie Aleksandrem Jagiellończykiem. W sierpniu t. r. K. ponownie wyjechał do Moskwy, tym razem po glejt dla wielkiego poselstwa litewskiego. Z poselstwem tym, na czele którego stali wojewoda trocki Piotr Montygirdowicz i starosta żmudzki Stanisław Kieżgajło, przybył do Moskwy w styczniu 1494 r.; uczestniczył w zawarciu «wieczystego pokoju» (5 II) i był świadkiem zrękowin Heleny z Aleksandrem (6 II). Po przybyciu Heleny do Wilna i poślubieniu przez nią Aleksandra (15 II 1495) K. został ochmistrzem (marszałkiem) jej dworu.

Najpóźniej w r. 1499 K. przeniesiony został na namiestnictwo kowieńskie i prawdopodobnie w t. r. został marszałkiem hospodarskim, wchodząc jednocześnie do grona panów Rady. Wprawdzie na akcie polsko-litewskiej unii wileńskiej z 20 VII 1499 r. występuje z tytułem namiestnika kowieńskiego i chorążego litewskiego, ale jego chorąstwo jest wątpliwe. Natomiast jako marszałek występuje w źródłach od r. 1500. Piastował także namiestnictwo bielskie, najpóźniej od r. 1506, ale utracił je przed 5 IX 1513 r. Dn. 4 III 1503 r. przyjechał K. do Moskwy jako członek polsko-litewskiego poselstwa, które zawarło z w. ks. Iwanem 6-letni rozejm. Był K. zwolennikiem zacieśnienia związku Litwy z Polską i w r. 1505, wraz z hetmanem Stanisławem Kiszką i kuchmistrzem Piotrem Olechnowiczem, posłował od panów Rady do senatorów koronnych. Analogiczne poselstwo odbył z Kiszką i Olechnowiczem na sejm lubelski 15 I – 18 III 1506 r. dla omówienia zagadnień wspólnej obrony i problemów związanych z projektowanym wyniesieniem na tron królewicza Zygmunta, w którym śmiertelnie chory Aleksander widział swego następcę. Gdy po śmierci Aleksandra (19 VIII 1506) Helena nosiła się z zamiarem powrotu do Moskwy, K. wraz z innymi panami Rady skłonił ją do pozostania na Litwie. Ochmistrzem dworu królowej-wdowy był K. aż do jej śmierci (20 I 1513). W r. 1508 brał udział w poselstwie do Moskwy dla zawarcia «wieczystego pokoju» z w. ks. Wasylem. Ostatnią misję moskiewską odbył K. w r. 1509 wspólnie ze swym szwagrem, wojewodą połockim Stanisławem Hlebowiczem; prowadzono wtedy rokowania o wymianę jeńców litewskich w zamian za członków tych rodzin, które brały udział w spisku i buncie Michała Glińskiego. W październiku t. r. jeździł K. do Lwowa w poselstwie od panów Rady do króla Zygmunta.

Posiadał K. Międzyrzec i Łysków w pow. wołkowyskim, a w r. 1507 Zygmunt I zatwierdził go w posiadaniu Korniałowa w pow. kowieńskim, nadanego mu przez Aleksandra. Trzykrotnie żonaty: z Zofią Czetwertyńską (Duńczewski), z Katarzyną Ostrogską (Uruski) i z Marią Hlebowiczówną, pozostawił K. z pierwszej żony syna Macieja, wojewodę witebskiego i starostę żmudzkiego.

 

Boniecki; Boniecki A., Poczet rodów w W. Ks. Litewskim w XV i XVI wieku, W. 1887; Duńczewski S. J., Herbarz wielu domów Korony Polskiej i W. X. Litewskiego, Zamość 1757 II; Kojałowicz W. W., Herbarz rycerstwa W. X. Litewskiego tak zwany Compendium…, Wyd. F. Piekosiński, „Herold Pol.” 1897; tenże, Herbarz szlachty W. Ks. Litewskiego zwany Nomenclator, Wyd. F Piekosiński, „Herold Pol.” 1906; Niesiecki; Uruski; Wolff, Senatorowie W. Ks. Lit.; – Białowiejska W., Stosunki Litwy z Moskwą w l. połowie panowania Aleksandra Jagiellończyka, „Ateneum Wil.” T. 7: 1930 s. 64, 66, 70, 103, 105, 107; Kolankowski L., Dzieje W. Ks. Litewskiego za Jagiellonów, W. 1930 I; Papée F., Aleksander Jagiellończyk, Kr. 1949; Semkowicz W., Braterstwo szlachty polskiej z bojarstwem litewskim w unii horodelskiej, w: Polska i Litwa w dziejowym stosunku, W. 1914; – Akta Aleksandra; Akty Zap. Ross., I–II; Pamjatniki diplomatičeskich snošenij Moskovskogo Gosudarstva s Polsko-Litovskim, Wyd. G. Karpov, Sbornik Russ. Ist. Obšč., t. 35; Sbornik materialov Rady V. Kn. Lit.; Skarbiec diplomatów, Zebr. I. Daniłowicz, Wil. 1862 II; Vol. leg., I 130.

Agnieszka Winiarska

 
 

Chmura tagów

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.
 
     
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.