Komitet mający być zalążkiem rządu wolnej Polski powstał w Lozannie z inicjatywy Romana Dmowskiego, który też przewodniczył jego pracom. Poza nim głównymi liderami KNP byli: Maurycy Zamoyski, Erazm Piltz, Marian Seyda, Konstanty Skirmunt i Ignacy Paderewski.    W przesłanej rządom mocarstw sprzymierzonych nocie, komitet stwierdzał, że jego zadaniem jest „ uzgodnienie wysiłków organizacji polskich w Polsce, Rosji i Ameryce celem współdziałania w zwycięstwie sprzymierzonych i dla osiągnięcia w ten sposób zjednoczenia i niepodległości Polski". Na siedzibę Komitetu wybrano Paryż. Do najważniejszych celów KNP należała integracja zachodnich środowisk polonijnych, reprezentowanie sprawy polskiej wobec rządów państw ententy, organizowanie polskiego życia politycznego na Zachodzie oraz nadzór nad formowaniem się polskich jednostek wojskowych we Francji. Jeszcze w sierpniu rząd francuski uznał KNP za jedyne oficjalne przedstawicielstwo polskie. Potem podobne deklaracje złożą Wielka Brytania,  Włochy i USA.

(na zdjęciu: Komitet Narodowy Polski w 1918 r.)