CKN utworzyli aktywiści, czyli zwolennicy współpracy z państwami centralnymi. Komitet dążył do odbudowy Polski z ziem zaboru rosyjskiego i austriackiego. Stanowił oparcie dla polityki Józefa Piłsudskiego w Królestwie Polskim,  przeciwstawiał sie wpływom Naczelnego Komitetu Narodowego a patronował Polskiej Organizacji Wojskowej.  W skład CKN wchodziły m.in.:  Polska Partia Socjalistyczna-Frakcja Rewolucyjna, Polskie Stronnictwo Ludowe, Narodowy Związek Robotniczy, Związek Patriotyczny i Związek Inteligencji Niepodległościowej.  Na czele CKN stanął Artur Śliwiński, a przywódczą rolę w nim odgrywali też Bolesław Czarkowski, Jan Cynarski, Gustaw Daniłowski,Medard Downarowicz, Walery Sławek, Tadeusz Szpotański i Eugeniusz Śmiarowski.  Działacze Komitetu uważali, że w zamian za wysiłek wojenny Legionów Polska powinna uzyskać koncesje polityczne ze strony państw centralnych. Komitet nie był jednak w stanie stworzyć silnej organizacji jednoczącej należące do niego stronnictwa, tracąc przez to na znaczeniu zarówno w oczach Polaków, jak i decydentów państw centralnych. Ostatecznie Komitet zaprzestał działalności w 1917 r. (Na zdjęciu: Delegacja Centralnego Komitetu Narodowego podejmowana przez Tymczasową Radę Stanu Królestwa Polskiego w 1917 r.)