Wybory do Sejmu RP I kadencji odbyły się 5 listopada 1922 r., a pierwsze wybory do Senatu, tydzień później, 12 listopada. Frekwencja w wyborach do Sejmu wyniosła blisko 68%. Na 13 mln uprawnionych głos oddało przeszło 8,8 mln osób.  Były to pierwsze spokojne wybory parlamentarne w II RP, bo poprzednie -  do sejmu ustawodawczego - odbywały się przy huku dział i przy kształtujących się dopiero granicach państwa, co powodowało, że skład izby poselskiej ulegał wielokrotnie zmianom.  

Przed wyborami 1922 roku powstał szeroki blok prawicowy o nazwie Chrześcijański Związek Jedności Narodowej, którego trzon stanowił Związek Ludowo-Narodowy. Koalicja ta wygrała wybory zdobywając 163 mandaty w 444 osobowym sejmie. Lista Chrześcijańskiego Związku Jedności Narodowej  zdobyła większość mandatów w 29 na 64 okręgi wyborcze. Blok prawicowy wygrał też wybory do senatu, zdobywając 48 mandatów na 111 miejsc.  Sam Związek Ludowo-Narodowy zdobył 98 mandatów, stając się samodzielnie najsilniejszą partią w polskim parlamencie.  Prawicowy  blok,  zrzeszający polityków o poglądach narodowych, konserwatywnych i chadeckich, miał więc silną pozycję, ale bez porozumienia z innymi  ugrupowaniami nie był w stanie rządzić.  Jego liderami byli  mi.in. Stanisław Głąbiński, Stanisław Grabski, Wojciech Korfanty, Zygmunt Seyda.    

Drugie miejsce w parlamencie zajęło Polskie Stronnictwo Ludowe „Piast”, kierowane przez Wincentego Witosa, które w wyborach zdobyło 70 mandatów poselskich i 17 senatorskich.   Liderami partii byli także m.in. Jan Dąbski, Władysław Kiernik, Karol Polakiewicz.   PSL "Piast" stał się najsilniejszą partią chłopską, a w Sejmie jego rola była tym ważniejsza, że zajmowało ono pozycję centrową, a więc mogło szukać koalicjantów zarówno na prawicy jaki lewicy.

Bardzo dobry wynik uzyskał Blok Mniejszości Narodowych, grupujący część partii żydowskich, ukraińskich, niemieckich i białoruskich, działających w ówczesnej Polsce. Blok ten zdobył w wyborach ponad 15% głosów i 66 mandatów w  sejmie.  Założycielem tego bloku był  żydowski działacz syjonistyczny Izaak Grünbaum, a jego liderami byli także: Ozjasz Thon, Aaron Lewin, Leon Reich,  Jerzy Rosenblatt. Ogółem mniejszość żydowska zdobyła 36 mandatów w sejmie i 12 w senacie. Grupa ta była bardzo dobrze przygotowana do pracy parlamentarnej, bo aż 36 z jej przedstawicieli ukończyło wyższe uczelnie, a 17 było prawnikami.

Lewicowa partia chłopska PSL Wyzwolenie zdobyła 48 mandatów  sejmowych i 8 senatorskich. Prezesem jej klubu parlamentarnego został Stanisław Thugutt.  Mandat zdobył też Tomasz Nocznicki, współzałożyciel partii i jej pierwszy prezes. Partia ta wysunie później na stanowisko prezydenta Gabriela Narutowicza.

Mająca wielkie tradycje i silne struktury Polska Partia Socjalistyczna zdobyła  tylko 41 mandatów poselskich i 7 senatorskich. Ten rezultat można uznać za porażkę, jeśli zważyć na liczebność partii, wachlarz współpracujących z nią organizacji, a także ogromne wpływy w państwie i wojsku. Mandaty zdobyli zasłużeni jej liderzy, tacy jak Tomasz Arciszewski, Norbert Barlicki,  Ignacy Daszyński, Rajmund Jaworowski, Herman Lieberman, Feliks Perl, Adam Pragier czy Kazimierz Pużak.  

Ponad 5% głosów zdobyła Narodowa Partia Robotnicza, co dało jej 18 mandatów sejmowych.  Z jej ramienia zasiedli w parlamencie zasłużeni działacze, na czele z Karolem Popielem, Ludwikiem Waszkiewiczem i Adamem  Chądzyńskim.  Partia głosiła program solidaryzmu narodowego.  

Spory sukces odniosła też lista Zjednoczonego Stronnictwa Narodowo-Żydowskiego Małopolski Wschodniej, która wprowadziła do sejmu aż 15 posłów.  Siedem kolejnych list zdobyło po kilka mandatów. Ogółem do sejmu dostali się politycy z 14 list wyborczych.

Inauguracyjne posiedzenie I kadencji odbyło się 28 listopada 1922 r. Marszałkiem Sejmu został Maciej Rataj (z PSL "Piast"), a wicemarszałkami: Ludwik Gdyk (ChD), Juliusz Poniatowski (PSL "Wyzwolenie"), Jędrzej Moraczewski (PPS), Stanisław Osiecki (PSL "Piast") i Zygmunt Seyda (ZLN). 

Przez pięć lat Sejm I kadencji odbędzie ogółem 340 posiedzeń.

(Na zdjęciu: Otwarcie sesji sejmowej 28.11.1922 r. Fotografia ze zbiorów Narodowego Archiwum Cyfrowego).