Obraz olejny namalowany w latach 1880-1882. Znajduje się w Muzeum Narodowym w Krakowie. Na obrazie tym Jan Matejko w historycznych postaciach sportretował ponad 30 sobie współczesnych postaci.
W centrum obrazu siedzi król Zygmunt Stary, przed którym klęczy Albrecht Hohenzollern. Przy królu stoi Zygmunt August (5-letni chłopczyk ubrany w czerwoną sukienkę, z łańcuchem w dłoniach). Obok następcy trony stoi ochmistrz dworu Piotr Opaliński (jako Opalińskiego sportretował Matejko profesora historii UJ Józefa Szujskiego). Jako królowa Bona Sforza została sportretowana żona Matejki Teodora z Giebułtowskich. Na obrazie widoczni są także: biskup krakowski Piotr Tomicki (w mitrze biskupiej), dyplomata Hieronim Łaski, bratanek arcybiskupa Jana Łaskiego (trzyma miecz do góry), księżna Anna, władczyni Mazowsza (faktycznie zmarła w 1522), ostatni książę mazowiecki linii Piastów Janusz, córka Zygmunta I Starego z pierwszego małżeństwa Jadwiga Jagiellonka, marszałek wielki koronny i wojewoda krakowski Piotr Kmita (z podniesioną do góry prawą ręką), kanclerz wielki koronny Krzysztof Szydłowiecki (z królewskim jabłkiem w ręce), chorąży krakowski, późniejszy kasztelan krakowski. Andrzej Tęczyński (trzyma chorągiew), starosta chmielnicki Przecław Lanckoroński (na koniu), hetman wielki litewski, wojewoda trocki, kasztelan wileński książę Konstanty Iwanowicz Ostrogski (podkręcający wąsa starszy mężczyzna), wojewoda krakowski, późniejszy hetman wielki koronny Jan Amor Tarnowski (w hełmie - do tego portretu pozował profesor UJ, historyk literatury Stanisław Tarnowski, biograf Matejki), marszałek nadworny, podskarbi Andrzej Kościelecki (bierze monety z tacy ), kasztelan krakowski Mikołaj Firlej (między Krzysztofem Szydłowieckim i Andrzejem Tęczyńskim), arcybiskup Jan Łaski (za Piotrem Tomickim), kanclerz Wielkiego Księstwa Litewskiego, wojewoda wileński Olbracht Gasztołd (za Janem Łaskim), nadworny błazen Stańczyk (leży poniżej króla z twarzą Jana Matejki). W lewym dolnym rogu obrazu stoi architekt i twórca renesansowego zamku królewskiego na Wawelu Bartolommeo Berrecci (z dokumentem opatrzonym królewską pieczęcią) - jego twarz to drugi na obrazie autoportret Jana Matejki.