INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Jan Konarski h. Abdank      Restio, Ludwig - Oratio ad illvstrissimam Bonam Sfortiam [...], Wiedeń 1518 - w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie - sygn.: SD XVI.Qu.6956 - źródło kopii cyfrowej: POLONA.pl - rubrykacja iPSB.

Jan Konarski h. Abdank  

 
 
Biogram został opublikowany w latach 1967-1968 w XIII tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Konarski Jan h. Abdank (1486–1522), archidiakon krakowski, sekretarz królewski. Pochodził z rodziny Awdańców; gałąź jej, do której należał K., wzięła nazwę od wsi Konary w pow. kościańskim w Wielkopolsce. K. był jednym z trzech synów Andrzeja, starosty konińskiego i sławkowskiego, i Strzeleckiej h. Doliwa. Podczas gdy bracia jego Piotr i Jerzy wpisali się w r. 1505 na Akad. Krak., K. kształcił się za granicą, prawdopodobnie w Bolonii, gdzie uzyskał doktorat prawa kanonicznego. Musiał przebywać również w Rzymie, skąd przywiózł tytuł protonotariusza apostolskiego. Po powrocie do kraju dzięki wrodzonym zdolnościom i protekcji stryja Jana Konarskiego, bpa krakowskiego, szybko awansował w hierarchii kościelnej. W r. 1512 był kantorem sandomierskim, 11 III 1513 r. przyjęto go w poczet kanoników krakowskich, po uprzednim udokumentowaniu przy świadkach pochodzenia szlacheckiego. Zapewne przed r. 1515 uzyskał prepozyturę iłżecką. Dn. 4 II 1515 r. imieniem biskupa i kapituły wygłosił w katedrze krakowskiej orację powitalną do Zygmunta I, powracającego z Litwy po zwycięskiej kampanii moskiewskiej. T. r. został K. sekretarzem królewskim i w tym charakterze wziął udział w zjeździe pożońskim (marzec) i wiedeńskim (lipiec) 1515 r. W Pożoniu zbliżył się do Piotra Tomickiego. Po powrocie do kraju wymienił z nim (wrzesień 1515) swą kanonię na archidiakonat krakowski, co zatwierdził papież Leon X w listopadzie t. r., a do akt kapituły krakowskiej wpisano pod datą 22 IV 1516 r. Jeszcze 26 IX 1515 r. K. dołączył do posiadanych godności kanonię poznańską. W grudniu t. r. towarzyszył królowi do Brześcia Lit.
W styczniu 1517 r. K. posłował od nieobecnego Zygmunta I do sejmu piotrkowskiego, przywożąc propozycje królewskie. Jesienią 1517 r. król obarczył K-ego poważną misją polityczną: wraz z S. Ostrorogiem, kaszt. kaliskim, wysłany został w poselstwie do cesarza Maksymiliana I i ks. Izabelli Aragońskiej celem sfinalizowania małżeństwa Zygmunta I z Boną Sforza. Posłowie, po audiencji u cesarza odbytej we wrześniu 1517 r. w Wiedniu, przybyli 8 X do Wenecji, a 5 XI stanęli w Bari, siedzibie ks. Izabelli. Z Boną i z ks. Izabellą spotkali się 20 XI w Marigliano, skąd następnego dnia udali się wraz z nimi do Neapolu. Tu doprowadzono do pomyślnego skutku układy małżeńskie. W toku układów i uroczystości przedślubnych K. zachorował wprawdzie poważnie na febrę, lecz już 6 XII był w stanie dopełnić obrzędu zaślubin «per procura» Bony z Zygmuntem I, reprezentowanym w zastępstwie przez Ostroroga. W drodze powrotnej posłowie przyłączyli się (5 III 1518) w okolicach Lublany do orszaku Bony zdążającej do Polski, towarzysząc jej aż do Krakowa, gdzie wzięli udział w uroczystościach weselnych w kwietniu 1518 r.
W r. 1519 K. dołączył do poprzednich godności kanonię gnieźnieńską, opróżnioną przez śmierć J. Rzeszowskiego; z początkiem 1520 r. przebywał K. w otoczeniu króla w Toruniu. W r. 1521 spotykamy go przeważnie w Krakowie. Tutaj też zmarł nagle w nocy 23/4 XI 1522 r. w wieku lat 36. Stryj jego biskup Jan Konarski wystawił mu nagrobek w katedrze wawelskiej, a napis umieszczony na nim podnosił doskonałą znajomość języków obcych zmarłego.

Korytkowski, Prałaci gnieźn., II 291, 292; Łętowski, Katalog bpów, III 160, 161; Boniecki; Niesiecki; Uruski; – Barycz H., Spojrzenia w przeszłość polsko-włoską, Wr.–W.–Kr. 1965; Darowski A., Bona Sforza, Rzym 1904 s. 78 i n.; tenże, Podróż Bony Sforzy do Polski, „Przegl. Pol.” (Kr.) T. 153: 1904 s. 419, 428; Goetel-Kopffowa M., Mecenat kulturalny Jana Konarskiego (1447–1525), Rozpr. i Spraw. Muzeum Narod. w Krak., Kr. 1964 VIII; Pociecha W., Królowa Bona, P. 1949 I, II; Przezdziecki, Jagiellonki, I 55 n.; Wyczański A., Polska służba dyplomatyczna w latach 1506–1530, w: Polska służba dyplomatyczna XVI–XVIII w., W. 1966; – Acta Tom., III, IV, V, VI; Arch. Kom. Hist., I 161, III 374, Script. Rer. Pol., IV, IX; Matricularum summ., IV v. 1, 2; Starod. Prawa Pol. Pomn., VII nr 1515; Starowolski, Monumenta Sarmatarum, 39; Vet. Mon. Pol., II 366; – AGAD: Libri Legationum nr 5; Arch. Kapit. w Kr.: Acta capit. Ecclesiae Cracoviensis (Acta act.) II f. 283, 288, 293, 298, 299, 302, 319, 323, 325, 327, 329, 336, 346, 352, 358.
Krzysztof Baczkowski

 

 
 

Chmura tagów

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.