Czachorowski Józef († 1772), marszałek wyszogrodzki w konfederacji barskiej, z mało znanej rodziny szlacheckiej, zapewne h. Rogala, która w r. 1733 dała Leszczyńskiemu pięciu wyborców z ziemi dobrzyńskiej i woj. płockiego. Wojaczkę rozpoczął pod koniec r. 1769; jeżeli od początku służył przy Sawie Calińskim, to jego regimentarzem mógł zostać najwcześniej w lipcu 1770 po Dobrowolskim, ale odbył zapewne całą forsowną kampanię od Szreńska (18 II 1770) i Płońska, poprzez Mławę, Wysokie (listopad) aż do klęsk pod Rachowem (1 III 1771) i znów pod Szreńskiem (26 IV). Po śmierci Sawy (maj 1771) wybrany marszałkiem, nie zdołał odnowić jego dywizji do dawnej liczby; nie przyjął nad sobą dowództwa ani Mikorskiego, marsz. gostyńskiego, ani Lasockiego, regim. ciechanowskiego, ani nawet Pułaskiego, którego Generalność mianowała naczelnym komendantem dywizji mazowieckich. Kiedy Pułaski żądał odeń poparcia imprezy Strawińskiego, tj. zamachu na króla, C. uchylił się i pojechał do Generalności. Po zamachu uznał nad sobą zwierzchność Zaremby, ale nie naśladował go w unikaniu bitew: zimą r. 1771 udał się z Onufrym Bęklewskim na Litwę i 2 II 1772 w bitwie (czy też po bitwie) pod Doroszewiczami nad Prypecią zginął. Czy zostawił rodzinę – nie wiadomo; w r. 1777 siedmiu Cz-ich uczestniczyło w sejmiku wdztwa płockiego, w r. 1788 trzech w sejmiku wyszogrodzkim.

»Mies. Herald.« I; Konopczyński, Kaz. Pułaski, Kr. 1931; tenże, Materiały do dziejów wojny konfederackiej, »Arch. Kom. Hist. Wojsk.« nr 1; Ostrożyński, Sprawa zamachu na St. Augusta, Lw. 1891, 47–8, 90. – Kilka listów Cz. do Zaremby w B. Kórn. Raporty rosyjskie w moskiewskich archiwach Spr. Zagr. oraz Gen. Sztabu.

 Władysław Konopczyński