Biogram Postaci z tego okresu
 Stefan Jaracz      Stefan Jaracz, wizerunek na podstawie fotografii Karola Pęcherskiego z 1932 r.

Stefan Jaracz  

 
 
1883-12-24 - 1945-08-11
Biogram został opublikowany w latach 1962-1964 w X tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
Biogram naukowy jest dostępny wyłącznie w drukowanej wersji PSB. Zapraszamy do zapoznania się z innymi dostępnymi materiałami.
 
 
 

  

 
 

Powiązane zdjęcia

 

Kalendarium

1883

24 XII

przychodzi na świat w Żukowicach Starych koło Tranowa, jako syn nauczyciela wiejskiego
1895

rodzi się jego brat Józef, który w przyszłości również zostanie aktorem
1900

uczy się w gimnazjum w Tarnowie i nawiązuje współpracę z prasą socjalistyczną  
1901

trafia do gimnazjum w Jaśle po wydaleniu z gimnazjum w Tarnowie za działalność radykalno-patriotyczną
1903

zdaje eksternistycznie maturę w gimnazjum w Bochni
1904

przez dwa semestry studiuje na UJ prawo, historię sztuki, polonistykę i przyrodę, zarabiając na utrzymanie pracą korektora w prasie

15 IX

debiutuje na scenie w roli Opryszka w sztuce „Karpaccy górale” w Teatrze Ludowym w Krakowie
1905

zostaje zaangażowany do teatru Edwarda Rygiera z Poznania, występującego wtedy w Krynicy
zostaje zaangażowany do poznanskiego teatru Edwarda Rygiera, występującego wtedy w Krynicy
1906

gra w teatrze Rygiera w Poznaniu
1907

odbywa służbę wojskową w armii austro-węgierskiej
1908

zostaje zaangażowany do teatru Aleksandra Zelwerowicza w Łodzi
1911

przeprowadza się do Warszawy, gdzie występuje w Teatrze Małym
1912

debiutuje w filmie „Obłąkany. Dramat w Tworkach”
1913

rozpoczyna występy w Teatrze Polskim w Warszawie

gra bankiera w filmie „Wykolejeni”
1914

w filmie „Bóg wojny” gra rolę Napoleona Bonaparte
1915

zostaje przymusowo ewakuowany do Rosji
1916

występuje w Teatrze Polskim w Moskwie, którego dyrektorem jest Arnold Szyfman

rodzi mu się córka Anna, która w przyszłości także zostanie aktorką
1917

gra w Teatrze Polskim w Kijowie
1918

występuje w Nowym Teatrze Polskim w Kijowie

powraca do Warszawy, gdzie będzie występować w Teatrze Polskim  

21 XII

jednym z założycieli Związku Artystów Scen Polskich
1921

zaczyna występy w Reducie Juliusza Osterwy

gra w filmach „Cud nad Wisłą” i „Za winy brata”,
1923

gra w teatrze Rozmaitości i występuje w filmie „Niewolnica miłości”
1924

rozpoczyna występy w Teatrze Narodowym w Warszawie

gra w filmach: „O czem się nie mówi”, „Skrzydlaty zwycięzca” i „Śmierć za życie. Symfonia ludzkości”
1925

występuje w filmie „Iwonka”
1926

próbuje popełnić samobójstwo z powodu depresji,  alkoholizmu, licznych skandali i konfliktów z dyrektorami teatrów  

wiąże się z teatrem Polskiego Radia i ten związek przetrwa aż do wojny
1927

występuje gościnnie w Teatrze Polskim w Poznaniu

gości na scenie Teatru Wielkiego we Lwowie

27 IX

żeni się z aktorką Jadwigą Daniłowicz-Strzelbicką

rozpoczyna występy występuje w wędrownym teatrze, odwiedzając dziesiątki polskich miast, bo z powodu alkoholizmu, skandali i konfliktów, nikt w Warszawie nie chce go zatrudnić
1928

gra w filmach „Pan Tadeusz” i „Przedwiośnie”
1929

występuje w filmach „Dróżnik nr 24” i „Ponad śnieg”
1930

08 XI

otrzymuje Krzyż Oficerski Order Odrodzenia Polski

zakłada w Warszawie własny Teatr Ateneum

gra ojca Piotra w filmie „Uroda życia”
1932

występuje w filmach: „Bezimienni bohaterowie”, „Biała trucizna” i „Księżna łowicka”
1934

gra w filmach: „Kocha, lubi, szanuje”, „Młody las” i „Przebudzenie”
1935

01 VII

 dostaje Złoty Krzyż Zasługi, a w Teatrze Wielkim odbywa się jubileusz 35-lecia jego pracy artystycznej

05 XI

otrzymuje Złoty Wawrzyn Akademicki
1936

na Zjeździe ZASP-u wygłasza referat o pracy aktora

występuje w filmach: „Jego wielka miłość”, „Pan Twardowski” i „Róża”
1938

słuchowisko „Obrona Sokratesa” z jego kreacją w tytułowej roli staje się pierwszym wielkim sukcesem aktorskim w dziejach polskiego radia
1939

gra w Teatrze Miejskim w Lublinie, do którego schronił się po wybuchu wojny

po powrocie do Warszawy, występuje już tylko jako recytator  
1941

po likwidacji przez podziemie kolaboranta Igo Syma, zostaje aresztowany przez Gestapo  i osadzony na Pawiaku

05 IV

zostaje wywieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau

15 V

zostaje zwolniony z obozu ze względu na bardzo zły stan zdrowia
1942

mieszkając  w Wawrze, Świdrze a potem w Otwocku, bierze udział w pracach Tajnej Rady Teatralnej
1944

przyjeżdża na krótko do Lublina, chcąc wziąć udział w organizacji teatru powojennego
1945

 pisze swój głośny list, nazwany „Testamentem Jaracza”, nawołujący do zachowania umiaru w ocenie postaw wojennych aktorów 

11 VIII

umiera na gruźlicę gardła w sanatorium Otwocku

14 VIII

zostaje pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Chmura tagów

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 

Postaci z tego okresu

 

w ipsb

 

Antoni Karpiński

1855-10-24 - 1941-06-22
adwokat
 

Szczepan Pilecki

1892-12-26 - 1939-10-23
nauczyciel
 

Władysław Józef Szafer

1886-07-23 - 1970-11-16
botanik
 
więcej  

Postaci z tego okresu

 

w biogramy.pl

 
 

Wiktor Thommée

1881-12-30 - 1962-11-13
generał brygady WP
 
więcej  
  Wyślij materiały Wyślij ankietę
 
     
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.